กลอนกวนๆ
อนิจจา คนสวย นั้นช่างหยิ่ง ทำเป็นนิ่ง เชิดใส่ ไม่ห่วงหา เธอหยิ่งได้ หยิ่งไป อย่ามองมา ฉันจะสม น้ำหน้า ถ้าเขาเมิน
ตอนฉันรัก เธอดัน มาทำหยิ่ง ฉันก็ยิ่ง ปวดใจ เธอห่างเหิน ต่อไปนี้ แม้เธอ นั้นจะเมิน เชิญเถอะเชิญ เมินไป ไม่สนเอย