....อาตมามีเรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟัง โยมพ่อของอาตมาเป็นคนขี้เหล้า...
หาเงินมาได้เท่าไหร่ก็กินเหล้าหมด
++พอเมาก็ดุด่าโยมแม่กับอาตมา อาตมาไม่ชอบพ่อมาก.......
++วันหนึ่ง โยมพ่อเมากลับบ้านไม่ไดมีคนให้อาตมาพายเรือไปรับ
ตอนนั้น อาตมายังเป็นวัยรุ่น ทำงานมาทั้งวันก็อยากจะนอน....
อยากพักผ่อน.... อาตมารู้สึกโมโหมาก
++พอพายเรือกลับบ้าน ก็ทิ้งโยมพ่อไว้ในเรือ
แต่พ่อเมามากลุกไม่ไหว ตะโกนเรียก.... "ไอ่ยอม... ไอ่ยอม... เมิงมา
อุ้มกุขึ้นบ้านหน่อย...กุขึ้นไม่ไหว "
++ไอ่เราก็ทนรำคาญไม่ไหว เดินกระทืบเท้า ตึง.. ตึง.. ตึง..
กระชากร่างพ่ออุ้ม ในขณะที่อุ้ม......
++ความรู้สึกเจ็บแค้นที่พ่อทำให้เราลำบาก ชอบด่าว่าเราเจ็บ
พออุ้มพ่อขึ้นมาจากเรือ... ถึงหัวสะพาน
++จับร่างพ่อกระแทกกับหัวสะพาน ก้นพ่อกระแทกกับ
พื้นไม้อย่างแรง เสียงดังโครม....
++พ่อแกร้องไห้......
แล้วพูดว่า "ไอ่ยอมนะ... ไอ่ยอม.. กุอุ้มเมิงมาแต่เล็กแต่น้อย....
กุนอนหลับ.. แต่เมิงไม่ยอมนอน... ร้องไห้กวน.. กุต้องลุกมาอุ้มเมิง...
ร้องเพลงกล่อมให้เมิงนอน
จะไปไหนเมิงเดินไม่ไหว.... เมิงเหนื่อย.. กุก็ต้องอุ้มเมิง.....
ทั้งที่กุก็เหนื่อย...... กุอุ้มเมิง.....
เมิงทั้งขี้ทั้งเยี่ยวใส่กุ.... แต่กุไม่เคยทุ่มเมิงลงกับพื้นสักครั้งเลย...
เพราะกุรักเมิง......
++วันนี้.. เมิงอุ้มกุ.... เหล้ากุไม่ได้หกโดนเมิงสักนิด
เมิงทุ่มกุลงพื้นทำไม....."
++พอพ่อพูดจบ น้ำตาอาตมาไม่รู้มาจากไหน....
มันไหลพรูลงมาอาบสองแก้ม
++อาตมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน ก้มลงกราบพ่อ แล้วพูดว่า.....
"พ่อครับ ต่อจากนี้ไป... ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต ...
โดยไม่บ่นและทุ่มพ่อ ลงพื้นอีกแล้วละครับ ..."
++หลังจากนั้น.... อาตมาทำงานอย่างหนักเพื่อมาให้พ่อ
หวังให้พ่อสบายขึ้น
++แต่เมื่อถึงวันนั้น มันก็สายไปแล้ว....
โยมพ่อได้จากอาตมาไปแล้ว ....คิดแล้วมันทรมานใจเหลือเกิน
++อาตมาทำผิดพลาดไปแล้ว และแก้ไขไม่ได้
++จึงอยากเตือนทุกคนเอาไว้ไม่อยากให้เสียใจไปตลอดชีวิต
++ปล. แล้วคุณล่ะ เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า ?..
บางครั้งเราอาจเข้าใจท่านผิด
บางครั้งท่านเฉยเราก็คิดว่าท่านไม่สนใจ
แต่พอเราโตเราก็จะรู้เองว่า....
สิ่งที่ท่านทำกับเรามันเป็นสิ่งที่ท่านหวังดีกับเราเสมอ
++ขอให้รู้จักค้นหาหัวใจตัวเองให้ทันเวลา
ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป.....
แล้วพูดว่า "ไอ่ยอมนะ... ไอ่ยอม.. กุอุ้มเมิงมาแต่เล็กแต่น้อย....
กุนอนหลับ.. แต่เมิงไม่ยอมนอน... ร้องไห้กวน.. กุต้องลุกมาอุ้มเมิง...
ร้องเพลงกล่อมให้เมิงนอน
จะไปไหนเมิงเดินไม่ไหว.... เมิงเหนื่อย.. กุก็ต้องอุ้มเมิง.....
ทั้งที่กุก็เหนื่อย...... กุอุ้มเมิง.....
เมิงทั้งขี้ทั้งเยี่ยวใส่กุ.... แต่กุไม่เคยทุ่มเมิงลงกับพื้นสักครั้งเลย...
เพราะกุรักเมิง......
++วันนี้.. เมิงอุ้มกุ.... เหล้ากุไม่ได้หกโดนเมิงสักนิด
เมิงทุ่มกุลงพื้นทำไม....."
++พอพ่อพูดจบ น้ำตาอาตมาไม่รู้มาจากไหน....
มันไหลพรูลงมาอาบสองแก้ม
++อาตมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน ก้มลงกราบพ่อ แล้วพูดว่า.....
"พ่อครับ ต่อจากนี้ไป... ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต ...
โดยไม่บ่นและทุ่มพ่อ ลงพื้นอีกแล้วละครับ ..."
++หลังจากนั้น.... อาตมาทำงานอย่างหนักเพื่อมาให้พ่อ
หวังให้พ่อสบายขึ้น
++แต่เมื่อถึงวันนั้น มันก็สายไปแล้ว....
โยมพ่อได้จากอาตมาไปแล้ว ....คิดแล้วมันทรมานใจเหลือเกิน
++อาตมาทำผิดพลาดไปแล้ว และแก้ไขไม่ได้
++จึงอยากเตือนทุกคนเอาไว้ไม่อยากให้เสียใจไปตลอดชีวิต
++ปล. แล้วคุณล่ะ เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า ?..
บางครั้งเราอาจเข้าใจท่านผิด
บางครั้งท่านเฉยเราก็คิดว่าท่านไม่สนใจ
แต่พอเราโตเราก็จะรู้เองว่า....
สิ่งที่ท่านทำกับเรามันเป็นสิ่งที่ท่านหวังดีกับเราเสมอ
++ขอให้รู้จักค้นหาหัวใจตัวเองให้ทันเวลา
ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป.....
--
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น